63. Św. Paweł I., Papież i Wyznawca.
Żył około 767 roku. Syn Konstantyna-Rzymianina w 757 r. wybrany na Papieża, był wielce miłosiernym dla chorych i ubogich i więźniów, których sam osobiście odwiedzał; za zło zawsze dobrem płacił, dom ojcowski przerobił na kościół; przeniósł ciało św. Petroneli z cmentarza przy drodze Appijskije, do bazyliki św. Piotra i złożył je w srebrnej trumnie do grobowca marmurowego. Papież św. Paweł I., chociaż utrzymywał z królem Francyi Pipinem dobre stosunki, to nie uniknął zatargów z Dezyderyuszem, który najechał państwo Kościelne i zajął Imolę, Bolonię, Osimę i Ankonę. W czasie pielgrzymki króla Dezyderyusza do Rzymu, Papież starał się skłonić go do ustępstw i w części otrzymał ziemie zabrane, lecz trwały pokój nie został przywrócony. W granicznych sporach z Longobardami, św. Paweł I. aby ratować ciała Świętych od zniewagi, zabrał je i pochował u siebie. Papież św. Paweł I. listownie starał się nawrócić cesarza greckiego heretyka Konstantyna-Kopronima, który prześladował katolików i wygnał zakonników, lecz bezskutecznie; tedy św. Paweł I. dawał prześladowanym kościoły we Włoszech, zostawiając im ich język grecki i ryt wschodni. Podczas choroby Papieża, książę Toto z Nepi ze swymi braćmi Pasiwem i Paskalisem zebrał wojsko i wyruszył na Rzym, by uwięzić lub zabić św. Pawła, a na jego miejsce posadzić swego brata Konstantyna, lecz czujny Krzysztof-,,primicerius” obalił ten zamach. Wkrótce, złamawszy przysięgę, książę Toto, zbrojną siłą wprowadził swego brata Konstantyna-laika, i zmusił Biskupa m. Prenesty wyświęcić go i konsekrować, a lud złożyć mu hołdy papieskie; trwało to rok i był zawiadomiony Pipin, który nie dał odpowiedzi samozwańcowi. Potem, wojska Krzysztofa-,,primiceriusa” dowódcy i podskarbiego syna Sergiusza zabili w bitwie „Toto” , a Konstantyna wzięli do niewoli: który został na sejmie ludowym przez duchowieństwo uznany przywłaszczycielem i przez lud oślepionym. Działo się to zaraz po śmierci Papieża św. Pawła I. w 767 roku, który był pochowanym na Watykanie; za jego pontyfikatu umarł w 760 roku syn króla angielskiego Ryszarda św. Winibald-zakonnik; siostrą jego była św. Walburga, brat Wilibald-Biskupem, matka siostrą św. Bonifacego, B. i M. Po śmierci Papieża św. Pawła I. był wybranym Stefan IV. — zakonnik.