W W i e l k i C z w a r t e k obchodzimy pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu. W tym dniu odprawia się w każdym kościele tylko jedna Msza św. Odprawia ją zwykle najstarszy kapłan, a wszyscy inni księża przystępują do Komunji św. na pamiątkę, że Apostołowie w tym dniu otrzymali z rąk Pana Jezusa Komunję św. Na „Gloria" dzwonią we wszystkie dzwony na znak radości, że Pan Jezus ustanowił Najświętszy Sakrament. Po „Gloria" milkną organy i dzwony aż do Wielkiej Soboty na wyrażenie smutku, bo w tym dniu zaczęła się męka Pana Jezusa. We Mszy św. konsekruje kapłan trzy hostje: jedną spożywa podczas Komunji św., a dwie inne przechowuje ,.a Wielki Piątek. Po Mszy św. przenosi je w procesji do tak zwanej piwnicy albo ciemnicy. Jest to miejsce ciemne, a przypomina więzienie, do którego w trącili żydzi Pana Jezusa w nocy z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek. Wierni przepraszają tam Pana Jezusa za zniewagi, które wtedy poniósł Pan Jezus, a zarazem za wszystkie inne grzechy.
Po Mszy św. zdejmuje kapłan z ołtarza obrusy, świece i inne ozdoby na znak smutku. Biskupi, przełożeni zakonów i monarchowie katoliccy umywają we Wielki Czwartek nogi dwunastu ubogim, by w ten sposób naśladować Pana Jezusa, który umył nogi dwunastu Apostołom.
W kościołach katedralnych poświęca się w czasie Mszy św. oleje św., których się używa do Sakramentów Chrztu, Bierzmowania, Kapłaństwa i Ostatniego Namaszczęnia. Poświęca je biskup, otoczony 12 kapłanami, ubranymi w ornaty, 7 diakonami i 7 subdiakonami. Poświęcenie to odbywa się we Wielki Czwartek, ponieważ w tym dniu podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił Pan Jezus Sakrament Kapłaństwa.
Nie zapomnij w Wielki Czwartek trzech rzeczy: 1. Dziękuj Panu Jezusowi za Jego miłość, która Go skłoniła, że pozostaje z nami w Najświętszym Sakramencie aż do końca wieków. Odpraw Nawiedzenie Najśw. Sakramentu. 2. Wykonaj i ty w dniu, w którym Pan Jezus okazał nam tak wielką miłość, jaki uczynek miłości bliźniego. Jałmużna, odwiedzanie chorych. 3. Pomódl się gorąco o dobrą śmierć dla siebie.
Rok kościelny w życiu chrześcijanina, str. 27-28