35. Św. Hygin, Papież i Męczennik.
Żył około 140 roku. Syn greckiego filozofa w Atenach i sam filozof chrześcijański, po śmierci św. Telesfora Papieża w 136 roku jednogłośnie przez duchowieństwo został wyniesiony na Stolicę Apostolską za cesarza Rzymskiego Antonina-Piusa. Uporządkował stopnie godności stanu duchownego, czyli tytuły i parafie; napisał listy dogmatyczne o Bogu jednym we 3 osobach i o Wcieleniu Syna Bożego, objaśniając prawdy wiary św. katolickiej. Ustanowił, aby kaplice i kościoły nie mogły być konsekrowane bez celebrowania Mszy św ., aby nowe stawione lub stare znoszone były za wiedzą i dozwoleniem swego Biskupa,; aby żaden Biskup nie mógł być osądzony bez rozpatrzenia sprawy przedtem przez Biskupów prowincyi swojej. Nakazał. aby do Chrztu św. byli używani chrzestni rodzice zawsze: jako dzieci zaciągają grzech pierworodny z cudzej i nie osobistej winy, tak byli przez Chrzest św. usprawiedliwieni z miłosierdzia Bożego przez wyznanie wiary św. innych osobą nie swymi ustami; nie pozwolił Papież św. Hygin używać materyału od rozwalonych starych kościołów na świeckie przedsiębiorstwa. Za jego czasów do Rzymu przyszli filozofowie-heretycy Walentyn i Cerdon; pogańscy filozofowie patrzyli niechętnie na nową wcale dla nich naukę chrześcijańską, która wywierać zaczęła wpływ potężny na wszystkie warstwy społeczeństwa. Albowiem, ona jasno rozwiązywała i tłumaczyła najwyższe zagadnienia życiowe i początku dobrego i złego na świecie, krusząc mylne zasady filozofii pogańskiej. Gdy filozofowie chrześcijańscy, jak św. Hygin, łatwo zwyciężyli pogańskich lub heretyckich, to jako zemsta spotykały ich oszczerstwa oraz tortury i śmierć. Papież św. Hygin-filozof poniósł męczeństwo za wiarę św. za cesarza Antonina-Piusa w 140 roku i był pochowany w bazylice św. Piotra na Watykanie.