Św. Julitta, Męczennica. (30 lipca)

Św. Julitta, Męczennica.

Julitta żyła w Cezarei we czci powszechnej i poważaniu, jako właścicielka obszernych włości. Żył tam również lichwiarz niegodziwy, który wielu już ludzi pokrzywdził, i któremu udało się, podstępem zagarnąć także większą część posiadłości Julitty. Julitta szukała sprawiedliwości przed sądem, lecz lichwiarz oświadczył tamże zuchwale, że Julitta nie ma prawa go oskarżać, bo jest chrześcijanką i nie czci bogów państwowych.  Twierdzenie swe oparł lichwiarz na edykcie cesarza, Dyoklecyana, który chrześcijan ogłosił za wyjętych z pod opieki prawa. Kazał więc sędzia Julicie złożyć ofiarę bogom, lecz ona zawołała na to, że woli utracić całe mienie i dać się porąbać w kawałki, niż zaprzeć się prawdziwego Boga. Wobec tego przyznano lichwiarzowi słuszność, a mężną niewiastę skazano na śmierć przezspalenie. Radośnie przyjęła Julitta ogłoszony jej wyrok i jeszcze towarzyszki swe zachęcała do stałego wyznawania wiary, tłumacząc im, że zarówno jak i mężczyźni stworzone są, na obraz i podobieństwo Boże. Potem sama mężnie wstąpiła na stos płonący i tam oddała Bogu ducha, dnia 30. lipca 305 r. Zginęła od uduszenia dymem, a ciało jej zachowało się cudownie w całości.

N a u k a: Bóg to pokrzepiał Męczenników swych, by mogli mężnie wytrzymywać wszelkie cierpienia. Naucza św. Paweł, że Bóg nie doświadcza nikogo ponad jego siły. Pokładajmy ufność naszą w Bogu, a On da nam zawsze łaskę i siłę do pokonania wszelkich przeciwności.

M o d l i t w a: Użycz nam, Panie miłosierny, tej łaski wielkiej, abyśmy miłość ku Tobie przenosili nad każdą inną, i zawsze mężnie wyznawali wiarę, za którą cierpieli i życie kładli Twoi św. Męczennicy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.



SKARBIEC ŚWIĘTYCH PAŃSKICH. str. 422-423