Innocencyusz papież, pierwszy tego mienia, z Alby miasta Włoskiego, czterdziesty i wtóry po Piotrze św. na stolicy Apostolskiej siedział; jego świątobliwość wysławia Hieronim św. temi słowy, Demetryadę dziewicę upominając: świętego, prawi, Innocencyusza (który jest Apostolskiej stolicy i Anastazego św. pamięci następnik, i syn duchowny) wiary się trzymaj, a obcej nauki, choćbyś się dobrze sobie sama mądrą i uczoną zdała, nie przyjmuj. I Bazyli wielki jego się cnotom wysokim listy do niego pisząc, dziwuje, i rady od niego i posłów duchownych przeciw Aryanom, jako od pasterza i sędziego prosi. I Orozyusz stary a zacny pisarz kościelny do Lota go przyrównał, iż go P. Bóg do Rawenny, gdy Rzym Gotowie zburzyć mieli, jako Lota, gdy Sodoma miała być karana, wyprowadził. Do jego się sądu uciekał Chryzostom św., gdy z naprawy cesarzowej źli biskupi wygnali z Carogrodu, o którego krzywdę, mężnem sercem a pasterskim Piotra św. urzędem, wyklął cesarza Arkadyusza, żonę jego Eudoksyę i patryarchę Aleksandryjskiego Teofila, i innych wszystkich, na wygnanie ś. Chryzostoma zezwalających biskupów. List tej klątwy jego położył Grecki Niceforus; zkąd się pokazuje, jaką od wieku miał papież zwierzchność nad wschódniemi i świata wszystkiego kościołami. Żyjąc na papieztwie Innocencyusz lat 15, szczęśliwie wieku tego dokonał.
Ks. Piotr Skarga ,,Żywoty Świętych Starego i Nowego Zakonu na każdy dzień T.II", str. 98