Św. Olaf, król Norwegii, był zięciem szwedzkiego króla Olafa. Przyjął Chrzest w Rotomaga, a potem apostołował i sam głosił Ewangelię całemu narodowi swojemu. Gdy tak gorliwie pomagał Biskupom i kapłanom, a wielu ludzi nawracało się do wiary św., wskutek buntu reszty pogan urządzonego przez agitatorów króla Duńskiego, musiał wyjechać do krewnego swojego, panującego w Rosyi księcia Jarosława. Skoro później na prośbę ludu wrócił do Norwegii, król duński wydał mu zdradliwie wojnę, w której zginął zabity w 1028 roku na polu walki.
Ks. Jan Domaszewicz, ,,Krótkie żywoty świętych" str. 635