Wniebowstąpienia Pańskiego.
„Pan Jezus porozmawiawszy
z nimi, wstąpił do Nieba i siedzi
po prawicy Ojca “
Marek 16, 19.
Pan Jezus, pozostawszy jeszcze przez czterdzieści dni po Swem chwalebnem Zmartwychwstaniu na ziemi, ukazał się wielokrotnie Apostołom, pouczając ich o tajemnicach Królestwa Bożego. Ostatecznie ukazał się jedenastu Apostołom razem zebranym i rzekł im: ,,Daną Mi jest władza nad niebem i ziemię. Idźcie więc w świat i głoście Ewangelię między wszystkie stworzenia, nauczajcie wszystkie narody i chrzcijcie je w Imię Ojca i Syna i Ducha świętego. Uczcie ich, aby wszystkiego przestrzegali, co Ja wam nakazałem!“ Następnie rozkazał im tak długo pozostać w Jerozolimie, dopóki nie otrzymają Ducha świętego, zesłanego im z niebios. Potem mieli w Imieniu Jego głosić u wszystkich narodów pokutę, potrzebną dla zmycia grzechów, i zacząć od Jerozolimy. Wyprowadziwszy ich następnie na górę Oliwną,
wzniósł Swe ręce i błogosławił im, unosząc się równocześnie do niebios w oczach Swych uczniów. Apostołowie patrzeli z tęsknotą za Nim, ale mgła zasłoniła Chrystusa Pana przed ich oczyma. A kiedy tak smutnie stali, spoglądając w niebiosa, zjawili się nagle dwaj mężowie w białych szatach i rzekli im: ,,Mężowie Galilejscy! czemuż tu stoicie i spoglądacie w niebo? Jezus Chrystus, który teraz odszedł i wzniósł się do nieba, przyjdzie znowu z powrotem tak, jak widzieliście Go wstępującego do nieba!“ Potem powrócili Apostołowie do Jerozolimy i oczekiwali tam wśród modlitw i pobożnych rozmyślań spełnienia obietnicy zesłania Ducha świętego tego nauczyciela prawdy i pocieszyciela, który miał ich pouczyć o wszystkich prawdach i napełnić ich odwagą, siłą i wytrwałością w głoszeniu i szerzeniu Ewangelii świętej.
Modlitwa.
Wszechmocny Boże, prosimy Cię, użycz nam łaski, abyśmy obchodząc dzisiaj
uroczyście święto Wniebowstąpienia Twego Jednorodzonego Syna i Zbawiciela naszego,
również i serca nasze ku niebu wznieśli i naszemi myślami i duchem w niebie zamieszkali.
Przez Pana Jezusa Chrystusa, który teraz i na wieki króluje w niebie. Amen.
Rozmyślanie.
1) Wniebowstąpienie Pana Jezusa jest dla nas silną podporą w nadzieji oraz źródłem pociechy i radości. Chrystus wstąpił dzisiaj do nieba, ażeby tam przygotować dla nas miejsce. On wzniósł się jako nasz Król i Pan, nasz Zbawiciel i Odkupiciel, by zwycięstwo Swoje nad światem uzupełnić, by nam do niebios drogę utorować, ażeby jako nasz Orędownik i Pośrednik u Ojca Swego, ubłagać dla nas łaskę u Niego. Więc ufajmy Mu zawsze i uciekajmy się do Niego w każdej potrzebie.
2) Pan Jezus otworzył nam w prawdzie znowu bramy niebios, lecz bez żadnego natężenia i trudów z naszej strony, wejść do niego nie możemy. Czyż zresztą i sam Chrystus nie musiał przebyć wiele cierpień, aby mógł dojść do tej wspaniałości Swojej? Czyż Jego poniżenie i haniebna śmierć na krzyżu, nie były źródłem Jego tryumfu i niewysłowionej świetności, w której się dzisiaj znajduje? Tak samo więc i dla nas jest droga cierpień i krzyża, drogą prowadzącą do nieba. Tylko wtedy, jeżeli z Jezusem będziemy cierpieć, będziemy mogli uczestniczyć także i w Jego wspaniałości niebieskiej.
3) O jakże mało dotychczas postępowaliśmy śladami Boskiego Zbawiciela pod względem poniżania i cierpień! Miłujemy świat i wszystko co na nim jest, a przytem chcemy przyjść do Boga i z Nim razem wiecznych radości używać. Wyrzeknijmy się więc świata i starajmy się gorliwie o to, co jest w niebiosach, gdzie Jezus zasiada po prawicy Boga-Ojca. Nie szukajmy więc rozkoszy i czci światowej, któremi Chrystus pogardzał, ale miłujmy krzyż i poniżenie Chrystusowe.
Ksiądz Ojciec Grozes T.J ,,Żywoty Świętych Pańskich" str. 374-377