25-go Stycznia.
Nawrócenie św. Pawła.
„Ten jest narzędziem Mojem wybranem ,
ażeby Imię Moje poganom oznajmić".
Dz. Apost. 9, 15.
Szaweł, który po swem cudownem nawróceniu imię Pawła otrzymał, pochodził z Tarsu w Cilicyi, miasta odznaczonego prawem rzymskiem, a będąc synem Faryzeusza, został wychowany w surowem prawie Mojżeszowem. Jako najzaciętszy wróg chrześcijaństwa, przechowywał u siebie szaty tych, którzy kamienowali św. Szczepana, a nawet zaopatrzył się w pełnomocnictwo, ażeby wszystkich Damasceńskich chrześcijan uwięzić i do Jerozolimy odprowadzić. Tym czasem w drodze do Damaszku otoczony i powalony nagle blaskiem, usłyszał następujące słowa: „Szawle, Szawle, dlaczego mnie prześladujesz?“ Szaweł zapytał: ,,Kto jesteś Panie a głos odpowiedział: ,Jestem Jezus, którego ty prześladujesz." Szaweł zapytał: „Panie, czego żądasz abym czynił? Głos mu odpowiedział: „Idź do miasta, a tam usłyszysz co masz czynić!“ Towarzysze podróży jego oszołomieni tem wszystkiem, stali bez słowa. Słyszeli głos, ale nikogo nie widzieli. Szaweł powstał lecz jako ślepy, i musiał być odprowadzonym do m asta, gdzie trzy dni bez jedzenia i picia przebył. Tymczasem Pan Bóg posłał jednego ze swych ucznii, imieniem Ananiasz do domu, gdzie mieszkał Szaweł. Ananiasz bał się Szawła, ponieważ słyszał o nim wiele złego wyrządzonego chrześcijanom w Jerozolimie. Atoli Bóg rzekł do Ananiasza: „Nie obawiaj się! Ten bowiem jest narzędziem wybranem , za pomocą którego Imię Moje rozgłaszane zostanie poganom, królom i dzieciom Izraela, a ja mu pokażę, ile on za mnie cierpieć będzie musiał. Ananiasz poszedł natychmiast do Szawła, położył ręce na jego głowę, a natychmiast spadło bielmo z ócz jego niby łuski. Szaweł odzyskawszy wzrok dał się ochrzcić. — O tej chwili stał się Paweł niezmordowanym uczniem Jezusa, a miłość jego ku Zbawicielowi była tak gorącą, że do ostatniej chwili życia nie poprzestał głosić nauki Chrystusa pomimo niebezpieczeństw, trudności i prześladowań, aż wreszcie prawdziwość jej krwią własną zapieczętował.
Modlitwa.
Boże, Ojcze Niebieski, któryś raczył Wiarę i naukę św. Ewangelii za pośrednictwem
św. Apostoła Pawła po całym świecie rozszerzyć, prosimy Cię, użycz nam tej łaski, abyśmy
przy dzisiejszym Święcie jego nawrócenia, zachęceni jego przykładem, zawsze tak żyli
i czynili, byśmy wreszcie po nim do nieba się dostali. Za pośrednictwem Jezusa Chrystusa
Pana naszego. Amen.
Rozmyślanie.
1) W chwili, kiedy św. Paweł powołanym został na urząd apostolski upadł na ziemię i niczego więcej nie widział, jedynie Wiekuistego i słyszał Jego słowa. Chcesz się poprawić z całego serca, to słuchaj dobrze głosu Bożego, który ciebie woła. Bóg przemawia do twego serca jeżeli odejmuje ci radości światowe, dobra ziemskie lub drogie osoby; są to błyskawice, któremi chce cię napominać, abyś się zanadto do znikomości ziemskich nie przywiązywał, lecz serce swe skłaniał do wieczności. Ileż razy już Bóg ciebie w ten sposób napominał?
2) Św. Paw eł słyszał głos i odpowiedział: „Kto jesteś Panie?“ A kiedy poznał głos Boży zawołał: „Panie czego chcesz, abym uczynił ?“ Rozpoznawajmy i my głos Boży, głos sumienia od głosu świata, głosu złej woli i ochoty występnej! Jeżeli poznamy głos Boży, który nas zachęca do dobrego, to słuchajmy go, albowiem on nas poprowadzi do wiecznego szczęścia.
3) Św. Paweł posłuchał bez wahania rozkazu Jezusowego; usłyszał słowa Ananiasza i dał się zaraz ochrzcić. Jeżeli chcesz, aby dzieło twego nawrócenia uwieńczyło się dobrym skutkiem, to nie zwlekaj, lecz wyszukaj sobie pobożnego i mądrego człowieka za radcę sumienia i za pośrednika na drogę zbawienia. Słuchaj ochotnie i pokornie jego wskazówek.
Ksiądz Ojciec Grozes T.J ,,Żywoty Świętych Pańskich" str. 52-53